De Ruwe Kassei

Een vrijmetselaarswerkplaats is een machtsvrije ruimte. Vrijmetselaars kunnen er zonder enige reserve hun meningen naar voren brengen en elkaar ontmoeten. Noch de positie in de profane wereld, noch enig dogmatisch argument mogen deze vrije communicatie in het gedrang brengen.

Initiaties, rituelen en symbolen scheppen een emotioneel kader en reiken een vormentaal aan die de maçonnieke communicatie kan ondersteunen en die kracht verleent aan interactie; op zichzelf hebben ze geen betekenis, noch verwijzen ze naar een verborgen betekenis.

Vrijmetselarij bestaat essentieel in en door de concrete tempelwerkzaamheden. Daaruit volgt dat iedere werkplaats een autonome en soevereine gemeenschap vormt, die aan de obediëntie slechts de administratieve en ondersteunende bevoegdheden overdraagt, die ze nodig acht.

De grenzen van de autonomie en soevereiniteit zijn te vinden in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

Broederlijkheid, humor en zin voor relativiteit moeten ervoor zorgen dat de zoektocht naar waarheid niet uitmondt in de arrogantie van de zekerheid noch in de steriliteit van het conformisme.

Maçons leren door tempelarbeid hun opvattingen omtrent de samenleving in vraag te stellen en putten er inspiratie uit om met allen die voor dezelfde waarden staan, te werken aan een wereld met meer vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid.

Onze werkplaats is een vereniging van vrije en rechtschapen mensen, die als genootschap naar buiten treedt indien het belang van de samenleving dit volgens de leden vereist. Van individuele leden wordt verwacht dat ze enkel uitspraken doen die henzelf binden en dat ze discretie betonen in het belang van andere leden.

Doordachte en zorgvuldige recrutering en affiliatie spelen een sleutelrol om een optimale werking binnen het atelier mogelijk te maken. Emotionele openheid om rituelen te beleven, onze principes kunnen begrijpen en morele integriteit om ze in de profane wereld op passende wijze te implementeren vormen de enige criteria tot toelating.

De ondertekenaars besluiten de nieuwe loge "De Ruwe Kassei" te noemen. Ze herkennen zich in de geest van pluralisme van het Grootoosten van Luxemburg en drukken de wens uit dat de nieuwe loge tot deze obediëntie zou worden toegelaten. Zij aanvaarden het Algemeen Reglement van het GOL, zoals het zal gelden op het ogenblik van hun opname.